Путешествия по Коргалжынскому району.

 "Лишь для тебя одного я родилась…" 

Поездка из Астаны в Коргалжын.

Место захоронения Мариям Рекины (Егоровны) расположено на высоте 345 метров над уровнем моря, находится в западной части старинного некрополя, в 2,8 километров на восток от правого берега Нура, в 8,5 километров на северо-запад от поселка Кенбидаик, в 8,7 километров на юг и чуть западнее от поселка Сабынды, в 12,5 километрах на юго-восток от поселка Караегин в Коргалжынском районе Акмолинской области. 
Сохранилась история о дочери русских переселенцев, которая полюбила казахского джигита Дуйсена. Но обычаи помешали счастью молодых. Время не стоит на месте, и вот уже  родители Марии ждут сватов из соседнего села.
Узнав это, Мария убегает в степь, где согласно преданию и родилась знаменитая песня-признание, песня-плач «Дударай» – именно так называла Мария своего Дуйсена. Он вскоре отправился вслед за ней в степь, ставшую для них домом.
Они терпели лишения, жили у реки, находили приют в прибрежных камышах. И сердце родителей Дуйсена дрогнуло. Молодых вернули домой, сыграли свадьбу. Так восторжествовала любовь, ее сила помогла молодым противостоять всему.
Но счастье их было скоротечным. Вскоре после свадьбы Дуйсена призвали на службу в царскую армию, где его сразила чахотка. Высокий, статный красавец умер. А безутешной вдове   было всего 18 лет...
Прошло время. Мария вышла замуж за другого, родила четверых детей. Супруг ее был человеком хорошим, с добрым сердцем и очень любил ее. Тепло, с уважением относилась к нему и Мариям, сохранив в потаенном уголке сердца память о Дуйсене.
Большую часть жизни Мариям-апай прожила в селе Кенбидаик Коргалжынского района. Молодые музыканты, певцы, акыны до сегодняшних дней посещают место ее последнего пристанища, чтобы перенять вокальный талант Марии Рекиной.
Родилась Мария Егоровна Рекина в 1899 году. В годы Великой Отечественной войны Мариям-апай посвящала свои стихи землякам, уходившим на фронт. После войны ей было присвоено звание «Заслуженный деятель искусств Казахской ССР».
Стихотворение  «Дударай» - проникнуто любовью, теплотой  и духом дружбы людей разных национальностей. 
Установленный надгробный камень в 1962 году был обновлен по инициативе директора местной школы. А в 2011-м местный предприниматель Серик Рахымбеков на свои средства установил на могиле Марии Егоровны мраморную плиту.
Географические координаты места захоронения Мариям Рекины: N50°48'02,47" E70°32'38,48"

Мария Рекина (Жағорқызы) жерленген жері.

Қорғалжын ауданына саяхат.

«Сөз мәңгі болмайды.
Екеуінің құпиясы бар, бірақ үшеуінің де құпиясы жоқ
Төрт адамның құпиясын бәрі біледі»

Фирдоуси Әбілқасым.

Нұр Сұлтаннан Қорғалжынға сапар.

Орналасқан жері: Қоныс Қорғалжын ауданы Сабынды ауылынан 9 шақырым жерде орналасқан. Аңыз – әңгіме : Қоныс аударып келген орыстың қызы Мария мен қазақ жігіті Дүйсен арасындағы махаббаты туралы  аңыз сақталған. 
Дәстүр  бойынша жастардың бақытына жол берілмеген. Марияны көрші ауылдағы  адамдар құда түсіп, бірақ Мария бұндай тағдырға қарсылық білдіріп, далаға қашады, сол кездегі аңызда таңымал «Дудар-ай» әні шығады.
Мария өзінің сүйген жігіті Дүйсенді осылай атаған.   Дүйсеннің ата-аналарының  жүрегі қатты қорқып.  Жастарды үйлеріне қайтарып, үйлену тойын тойлаған болатын. Жастар  қиыншылыққа шыдап, соңында махаббатары берік болды. 
Бірақ  бақыттары  ұзағынан болмады. Үйлену тойынан кейін Дүйсенді патшалық әскерге шақырады, бұл жерде өкпе ауыруына шалдығып, Дүйсен қайтыс болды.  Бәлкім, қарсы келгендерді тағдыр жазалаған шығар.
Жесір қалған әйелі сол кезде 18  жаста болды. Уақыт өте.  Мәрия басқаға шығып төрт баланың анасы болады.  Жолдасы  жақсы адам болып, жүрегі  ашық және Мәриямды өте жақсы көрген. Мәрим да, өз сүйспеншілігімен сыйласып, жүрегінің бір бөлшегінде  Дүйсенді есінде сақтады. 
Мәриям апайымыздың  ұзақ  ғымыры- Қорғалжын ауданы Кенбидайық  ауылында өтті. Мәриям Егорқызы Рекина  1899 жылы туған.  Ұлы Отан соғысы кезінде  Мәриям апай өз өлеңдерін  соғысқа аттанған жерлестеріне арнаған.  
Соғыстан кейін Мариямға «Қазақ ССР-нің еңбек сіңірген өнер қайраткерлері» деген атақ берді.  «Дударай»- әні махаббат, жылулыққа және әртүрлі  ұлт өкілдерінің достық рухына толы.
Деректеме: жергілікті өлкетану- Мырзабеделов Құдайберген

Источники: 
Краевед Мырзабеделов Кудайберген. История казахской литературы Алма-Ата,1968 г. Паспорт памятника 1979, Материалы исследования памятников истории и культуры Акмолинской облости отделом Свода НИПФ РГП «Казреставрация», 2006 г.  Г.М. Камалова. http://srh.kz/content/mesto-zahoroneniya-mariyam-rekiny-egorovny/
https://kazpravda.kz/n/serenada-solnechnoy-stepi/